امام باقر (ع) فرمودند «هر کسی شب قدر را احیاء بگیرد گناهش آمرزیده می‌شود اگر چه گناهانش به تعداد ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و پیمانه‌های دریا باشد»

کتاب «قدر شناسان عاشق» نوشته ابوالفضل درخشنده

درخشنده، نویسنده و مدرس ادبیات داستانی در این کتاب که به معرفت شناسی ماه مبارک رمضان می پردازد، توجه خاصی به معنای دعا کرده است و در اصل با استفاده از فرمایشات حضرت آیت الله جوادی آملی سعی کرده تا شناخت بهتری از دعا و اعمال شب های قدر به دست دهد. در این کتاب تمامی سوره ها و دعا هایی که سفارش شده است در ایام ماه رمضان خوانده شود ، آورده شده است.

این کتاب با دو پرسش اساسی در همین زمینه آغاز می شود. در مقدمه این کتاب آمده:
«دعا چیست؟ و چه نقشی در زندگی انسان دارد؟ در اصل شناخت دعا بدون توجه به شاخصه های شناخت انسان مقدور نیست. انسان بیشتر از آنکه با جسمش شناخته شود، با طینتش که در اعمالش متبلور است شناخته می شود.

و در اصل نمود باطنی انسان در ظاهرش تجلی می یابد. پس شناخت انسان بدون شناخت جنبه های بی کران روحی او، از جمله حالات عرفانی، که با راز و نیاز با خالق یکتا حاصل می شود، مقدور نیست. دعا جدی ترین، پاک ترین، و قوی ترین نحوه برقراری ارتباط انسان با خالق مقتدر یکتاست و این ارتباط یعنی تکیه بر قدرت لایزال الهی.

به همین دلیل است، کسانی که توکل قلبی به قدرت الهی دارند، تن به هر پستی و خفتی نمی دهند. این افراد هیچ وقت ناامید نمی شوند و در سخت ترین شرایط به دنبال روزنه امید هستند و جالب آنکه در زمانی که هیچ کس امیدی برای نجات این افراد ندارند، نا گاه اتفاقی می افتد که از حد تصور عاقلانه انسان خارج است که به آن اصطلاحا معجزه می گویند.

تفاوت انسان با سایر موجودات در تفکر و تعقل او نهفته است. تعقلی که با اختیار او می تواند شناخت و معرفت الهی را کسب کند. و شاید ساده ترین راه برای قرب الهی ، دعا و راز و نیاز با خدا باشد. دعا بهترین وسیله ارتباطی مخلوق با خالق است و یکی از روش های تذهیب نفس و جلا یافتن مروارید ذاتی انسان ها. دعا ابزاری برای درک بهتر انسانیت است. همان انسانی که فرشتگان خداوند در مقابل او سجده کردند. دعا تنها ابزار نیست بلکه گفتگویی ست بین عاشق و معشوق. و این راز و نیاز با خالق هستی باید با شناخت باشد تا منجر به معرفت شود و این ممکن نیست مگر آنکه راز و نیازی را که بر زبان جاری می کنیم، با درک کامل باشد.»

مریم به دو دیده ی بهاری

می گفت که کاش حی باری

می داد به من به جای عیسی

یک موی حسن به یادگاری

 تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن(ع) تألیف علامه جعفر مرتضی عاملی  در سه فصل زندگانی سیاسی امام حسن(ع) در عهد رسول خدا و خلفا ی سه گانه بررسی کرده است. سید جعفر مرتضی عاملی محقق و نویسنده برجسته شیعه از عالمان دینی جبل عامل لبنان است. او سالها به تحصیل علوم دینی از جمله تفسیر در نجف و قم پرداخت. پژوهش و تدریس نیز از اشتغالات وی بوده است. از ایشان تاکنون بالغ بر بیست عنوان کتاب منتشر شده است.

تحلیل نویسنده از حوادث تاریخی زندگی ائمه از نگاه فراتاریخی  وی به ائمه متأثر است. کتابی که در نقد«حماسه حسینی» شهید مطهری تحت عنوان «کربلا فوق الشبهات» نگاشته است تا حدود زیادی نشانگر زاویه خاص نگاه او به ائمه است. وی در این کتاب به دنبال رد نقدهایی است که شهید مطهری بر بخی نقل های حادثه عاشورا وارد کرده است. او در آثار خود به صراحت برخی عقاید و باورهای اهل سنت را رد کرده است.

او همچنین نویسنده در مقدمه ابراز می دارد از آنجا که به دوران زندگی امام از دوران پیامبر(ص) و خلفا کمتر توجه شده است مؤلف این مقطع راانتخاب کرده است.

فصل اول کتاب با عنوان «زندگانی سیاسی امام حسن(ع) در عهد رسول خدا(ص)» بش از آن که رنگ یک نوشته تاریخی داشته باشد با بیانی خطابه ای و تأثیرگذار به تحکییم اعتقادات شیعه پیرامون امامت امام حسن(ع)، جایگاه آن و دفاع از آن با استفاده از حدیث، تاریخ و تفسیر پرداخته است. نویسنده با در نظر گرفتن پیش فرض های کلامی خود به تحلیل مسایل پرداخته است. منابعی که در این فصل مورد استفاده قرار گرفته بسیار متنوع و از لحاظ موضوعی منابع تفسیری و روایی سنی و شیعه، تاریخی، سیره، صحابه نگاری، مناقب، مقاتل و غیره را در بر می گیرد.

نویسنده بیاد کرده است مواضع پیامبر(ص) در قبال حسنین(ع) حتی شدت عواطفی که علناً نسبت به ایشان ابراز می داشتند، انتخاب ایشان برای مباهله، شرکت در بیعت رضوان  نشانه موقعیت منحصر به فرد آن ها و نیز تلاش پیامبر(ص) برای آماده کردن جامعه در پذیرفتن رهبری و جانشینی آنان بود.

فصل دوم با عنوان « زندگانی سیاسی امام حسن(ع) در عهد شیخین» از غصب فدک و موضع حضرت زهرا(س) و حسنین(ع) در قبال آن آغاز شده است. در این فصل عمدتاً از منابع تاریخی و روایی استفاده شده است که البته منابع ضعیفی در این بین دیده می شود. این فصل بیشتر رویکرد تاریخی به خود گرفته است گرچه هنوز کما بیش موضعگیری های ارزشی قابل مشاهده است.

نویسنده معتقد است سیاست نظام حاکم مسأله امامت را از دو جهت هدف قرار داد: 1- دمیدن روح یأس و ناامیدی در نفوس مخالفان خصوصاً علی(ع). 2- زمینه سازی برای تحکیم و تثبیت حکومت و خلافت به نفع برخی و دور کردن علی(ع) از خلافت. تلاش برای رسیدن به این اهداف به اشکالی بروز می یافت از جمله جلوگیری از راه یابی هواداران علی(ع) و اهل بیت به مراکز حساس و پست های کلیدی، استفاده از زر و سیم برای خاموش کردن مخالفان، سیاست تجهیل مردم، منع کتابت حدیث و غیره.

در کنار بیان شیوای مؤلف و ایجاد ارتباط مناسب بین مطالب، تتبع فراوان او و کشف نکاتی مهم از لابلای منابع اطلاعات فراوان و نتایج ارزشمندی به دست می دهد. گرچه عمده مباحث و نتایج ارتباط مستقیمی با زندگانی امام حسن(ع) ندارد، اما به روشن شدن جو حاکم بر جامعه و وضعیت ایشان کمک میکند.

فصل سوم به زندگی سیاسی امام در دوره خلافت عثمان اختصاص یافته است. استناد به منابع متأخر تاریخی و نیز منابع تحقیقی در این فصل نیز مشاهده می گردد.

در این بخش از کتاب ضمن متن کامل سخنان امام در بدرقه ابوذر نکاتی که در نظر نویسنده قابل توجه بوده آورده شده است. تأسف عمیق از رفتار حکومت با ابوذر، تشویق وی به ادامه راه و تقویت بینش الهی ابوذر برای تحمل رنج ها از جمله این نکات هستند.

شرکت امام در فتوحات این دوره به طور مبسوط مورد بحث قرار گرفته است. عقیده نویسنده مبتنی بر رد گزارشات مربوط به حضور ائمه در این فتوحات است. عدم اجرای قوانین الهی در سرزمین های مفتوحه، رفتار ظالمانه با ساکنین این مناطق، غلبه داشتن انگیزه کسب غنایم بر انگیزه های الهی از جمله دلایل عدم حضور حسنین در این جنگ ها بیان شده است.مؤلف لزوم اجازه امام عادل را شرط جهاد ابتدایی دانسته و عدم شرکت امامان را در این جنگ ها دلیلی بر عدم مشروعیت آن ها دانسته است.

بخشی از این فصل به نقش امام در دفاع از عثمان هنگام محاصره خانه او پرداخته ات. نویسنده ضمن قبول صحت گزارش دفاع حسنین(ع) از عثمانمعتقد است گرچه امام علی(ع) با اعمال عثمان موافق نبود اما قتل او را شرعی و قانونی و به مصلحت اسلام نمی دانست. وی معاویه را مسبب قتل عثمان معرفی کرده است.

نظریه عثمانی بودن امام حسن(ع) در این کتاب رد شده ایت. نویسنده بر سخنان امام مبنی بر حقانیت پدرش بر خلفای پیشین و دفاع از مواضع امام علی(ع) و نیز سرزنش مخالفان پدر استناد کرده است.

در ادامه مؤلف مواضع اهل بیت را در قبال سیاست خلفا شرح داده است. او می گوید: علی (ع) با نپذیرفتن شرط عمل به به دو خلیفه در شورای شش نفری و نیز تأکید و تشویق بر کتابت حدیث موضع منفی نسبت به سیاست خلفا اتخاذ کرد. مؤلف همچنین انحرافاتی که از سیره رسول خدا(ص) به تدریج ایجاد شد یاد کرده و مواضع امام حسن(ع) را پیرامون آن به بحث نشسته است.

فرمایشات رهبر انقلاب اسلامی درباره ی کتابخوانی

به نام الله

اگر انسان بخواهد در زمینه ی معنوی و فرهنگی تر و تازه بماند،جز رابطه با کتاب چاره ای ندارد.

دوره ی طلایی مطالعه

من در دوره ی نوجوانی زیاد مطالعه می کردم.غیر از کتاب های درسی خودمان که مطالعه می کردم و می

 خواندم،هم کتاب تاریخ،هم کتاب ادبیات،هم کتاب شعر،هم کتاب قصه و رمان می خواندم.به کتاب قصه خیلی

 علاقه داشتم و خیلی از رمان های معروف را در دوره ی نوجوانی خواندم.شعر هم می خواندم.من در دوره ی

 نوجوانی و جوانی،با بسیاری از دیوان های شهر آشنا شدم.به کتاب تاریخ علاقه داشتم،و چون درس عربی می

 خواندم و با زبان عربی آشنا شده بودم،به حدیث هم علاقه داشتم.الآن احادیثی یادم است که آن ها را در دوره

 ی نوجوانی خواندم و یادداشت کردم.دفتر کوچکی داشتم که احادیث را در آن یادداشت می کردم.احادیثی را که

دیروز یا همین هفته نگاه کرده باشم،یادم نمی ماند مگر اینکه یادآوری ای وجود داشته باشد.اما آن هایی را که در

آن دوره خواندم،کاملاً یادم هست.شماها واقعاً باید دوره ی نوجوانی و جوانی را قدر بدانید.هرچه امروز مطالعه می

کنید،برایتان می ماند و هرگز از ذهنتان زدوده نمی شود.

این دوره ی نوجوانی،برای مطالعه کردن و یادگرفتن، دوره ی خیلی خوبی است.واقعاً یک دوره ی طلایی است و با

هیچ دوران دیگر قابل مقایسه نیست.

من می بینم با اینکه درس های موجود از لحاظ حجم و محتوا خیلی سنگین نیست،اما بعضیاز جوانان ما برای

 خودشان نمی بینند که بتوانند مطالعات جنبی بکنند در حالی که که به نظر من جوان می تواند هم درس بخواند،هم مطالعه کند و هم ورزش کند.

با کوچ تو ای بانو! دیگر هیچ کاروانی در بیابان دل‌ها، بی‌شوقِ کعبه یادت قدم نزد؛ که استواری امروزِ بنای دین، از برکت خشتِ نخستینِ توست، السّلام علیک ای نور کبری ای نیّره عظمی...